www.3iks.fora.pl

Panesz

Oglądałem 4 mecza polskich siatkarzy w Berlinie. Pierwsze 2 wygrane i kolejne dwa - przegrane. Piątego meczu nie oglądałem i obejrzę powtórkę wiedząc, że wygrali i pojadą na turniej do Tokio.
Po pierwsze rzuciło mi się w oczy, że nasi siatkarze wszyscy grają równo i mają obegrane systemy gry. Systemy, które zdają lub co jest oczywiste, nie zawsze zdają egzamin. A dość często są powodem nieporozumień i nie dają możliwości wyjścia z trudnej sytuacji. Był to w czterech meczach największy mankament. Podkreśliłby, że ciu brakowało naszym wytrzymałości polegająca na sile uderzeń i zbić, jak i wymuszana indywidualność zagrań powodowała w tym systemie nieporozumienia w grze. Polscy siatkarze stanowili jednak dobre zgranie, znanie się na współczesnej siatkówce, ale też szybko tracili wiarę w zwycięstwo. Nie mili ani tego, co mieli Francuzi, czyli indywidualność i specjalizację każdego z zawodników, a w stosunku do Rosjan, gdzie każdy stanowił indywidualność i wyszkolenie, to w meczu o pierwsze miejsce doszli do najwyższego poziomu zgrania i rozumienia każdy każdego.

I widząc przeciętność wytrzymałości i zgrania po niewiadomo dlaczego wyrównanym pierwszym pojedynku z Niemcami, powinniśmy być jednak lepsi i po dokładnie 3-0 lepszych Francuzach, wynik walki o trzecie miejsce z Niemcami był na tyle niewiadomym, na tyle denerwującym, że wolałem NIE OGLĄDAĆ w zamian za oglądanie później pojedynku Francja-Rosja. Obejrzę powtórkę z popatrzeniem na możliwości poprawy gry zespołu i każdego zawodnika z osobna. Bo jak widać, na uniwersaliźmie bez wybitności w pewnych rodzajach zagrań dalej niż do Tokio nie zajedzimy.

A ponadto należałoby się szykować też na Rio de Janerio. Też zauważę, że Anriga przygotował nasz zespół najlepiej niż mógł, jak również (prawie) bez zastrzeżeń go poprowadził go przez turniej. Będzie, oj będzie wymiana poniektórych zawodników, jak trochę roboty z jego przygotowaniem do obu wymienionych imprez.